1. |
Ταξίδι Αστρικό
03:35
|
|||
Θέλει ένας ήλιος να τρυπώσει απ' το παράθυρο
να μπει εδώ μέσα να στεγνώσει ό,τι άχαρο
κι όπως περνάω για την κουζίνα μπροστά απ' την τηλεόραση
μεταμορφώνεται το σύμπαν σε κάτι εξωτικό
κι αρχίζω ένα ταξίδι αστρικό
Είν' το χαλί μου ένας κήπος μες στ' αρώματα
κι ο γάτος μάγος κεντημένος χίλια χρώματα
κάνω να κάτσω στην καρέκλα και παίρνω μιαν απόφαση
πάω να βουτήξω στα τσιμέντα, στο μαγικό βυθό
κι αρχίζω ένα ταξίδι αστρικό
|
||||
2. |
Ναι Μεν Αλλά Δεν
03:17
|
|||
Βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι και τινάζεις τα νερά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι και με παίρνεις αγκαλιά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι, ξεσηκώνεις τα νερά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι, δέρμα βράχια και φωτιά
Ποιο λάθος σε προσκάλεσε να 'ρθεις;
σε στάχτες και συντρίμμια να χωθείς
που τρέμουν και φωνάζουν σιωπηλά
τις μέρες το μπορώ ναι μεν αλλά δεν
Βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι και τινάζεις τα νερά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι και με παίρνεις αγκαλιά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι, ξεσηκώνεις τα νερά
βγαίνεις μέσα απ’ το ποτάμι, δέρμα βράχια και φωτιά
Ποιο λάθος σε προσκάλεσε να 'ρθεις;
σε στάχτες και συντρίμμια να χωθείς
που τρέμουν και φωνάζουν σιωπηλά
τις νύχτες προσπαθώ ναι μεν αλλά δεν
|
||||
3. |
Μια Νέα Ζωή
02:55
|
|||
Η αγάπη θα λάμπει σα φως μες στο δάσος
την πιο σιωπηλή μας νυχτιά
στα μάτια θα καίει η ζωή, μα τι θράσος
το κλάμα να σβήνει φωτιά
Αν σφίξεις το χέρι μου κι ακούσω βήματα
πλάι μου στη σιγαλιά
μια νέα ζωή θα σου δείξω αστέρι μου
δες την τυφλή ομορφιά
Γελούσαν μαζί μου πουλιά και τα δέντρα
σκύβαν μου δίναν φιλιά
τα όνειρα απλώνονταν μπρος χίλια μέτρα
ο χρόνος νερό που κυλά
|
||||
4. |
Φως
03:43
|
|||
Φως που γυρνάει αργά (φως)
χείλη ανθεκτικά (ροζ)
τ' άδειο μυαλό γοργά (πώς)
πράσινα φύλλα γεμίζει
Δυο γάτες φτερωτές (δες)
ίπτανται σαν ευχές (δες)
γλάστρες αρχαίες θεές (π?ες)
το πράσινο να γυρίζει
Ο καπνός να φορτίζει
τ' άγριο κλωνί της ζωής
ο λαιμός σου ωραία στηρίζει
τα σύννεφα της αυγής
Φως που γυρνάει αργά (φως)
μήλου δαγκωματιά (τρως)
κι ο κόσμος ξαφνικά (πώς)
πράσινο μήλο μυρίζει
Ο καπνός να φορτίζει
τ' άγριο κλωνί της ζωής
ο λαιμός σου ωραία στηρίζει
τα σύννεφα της αυγής
|
||||
5. |
Διάφορα Πουλιά
02:25
|
|||
Διάφορα πουλιά φωνάζουν κάτω απ’ το μπαλκόνι σου
η νύχτα προχωρά μαζί σου ή χωρίς εσένα
Δίπλωνα τα ρούχα σου με τάξη
έτσι για να είμαστε εντάξει
κάθομαι σε στοίβες τώρα πάνω
κι είν’ κατάλληλη η ώρα να πεθάνω
Κι έτσι τώρα πια δεν ξέρεις που μπορεί να είμαι
και σε ποιο βαθύ μνήμα έτσι απλά να κείμαι
Έγινα ένα φάντασμα στα άσπρα
ξάφνου αναδύθηκα στα άστρα
ίσως η ύπαρξη μου να ήταν πλάνη
πως μπορεί όμως έτσι κάποιος να πεθάνει
Δίπλωνα τα ρούχα σου με τάξη
έτσι για να είμαστε εντάξει
κάθομαι σε στοίβες τώρα πάνω
κι είν’ κατάλληλη η ώρα να πεθάνω
|
||||
6. |
Αυτοί Οι Άνθρωποι
02:26
|
|||
Αυτοί οι άνθρωποι όλο κάπου πάνε
μέρα και νύχτα πάντα τριγυρνάνε
σαν τα μυρμήγκια με ακολουθάνε
λες κι είμαι ένα ψίχουλο ψωμί
Κι όλοι αυτοί που κάπως μ' αγαπάνε
μες στο μυαλό μου κύκλους περπατάνε
θέλω να ξέρω πως με προτιμάνε
κι ας τους ξεχάσω πριν να έρθει το πρωί
Οι εμμονές μου συντροφιές μου θα'ναι
όπου κι αν τρέξω με παραφυλάνε
κλείνω τα μάτια και μου τα φιλάνε
όταν τ' ανοίξω έχω ήδη τυφλωθεί
Κι όλοι αυτοί που κάπως μ' αγαπάνε
δεσμά συμπόνοιας πάντα μου φοράνε
όρκους τους δίνω όσο ξενυχτάμε
θα τους προδώσω πριν να έρθει το πρωί
Αυτοί οι άνθρωποι όλο κάπου πάνε
(Αυτά εδώ τα βήματα, αυτά είναι τούτη η πόλη, τρέχω μες τους δρόμους, πάω όπου πάνε όλοι, ματώνω στους καθρέφτες, γυρνάω την Ομόνοια, ζαλίζομαι στα πεζοδρόμια, αδέσποτη σα σκύλος, γλυκά περιπλανιέμαι, με χάρη σα φεγγάρι, σε μάρμαρα κυλιέμαι με πιάνει το φανάρι με τρώει)
Σαν τα μυρμήγκια με ακολουθάνε
λες κι είμαι ένα ψίχουλο ψωμί
|
||||
7. |
Κοράλλια
04:16
|
|||
Δάχτυλα που τραγουδάνε περπατάνε σε δέρμα λευκό
θα’θελα να μ’ακουμπάνε και να βγάζουνε ήχο ζεστό
Το ξέρω πως μ’αγαπάς και μου δείχνεις μπλε κοράλλια
το ξέρω πως μ’αγαπάς όταν είναι όλα χάλια μα
Δάχτυλα που τραγουδάνε περπατάνε σε δέρμα λευκό
Δε θέλω να βρεις ούτε ένα δάκρυ είμαστε πολλοί κι είναι μία η αγάπη
|
||||
8. |
Μπλε Τροχιά
03:51
|
|||
Ήμουν ο πλανήτης ο άγνωστος
ήρθες σαν κομήτης ανάρμοστος
και θέλεις γη να εκμεταλλευτείς
να γίνεις ο κατακτητής
κι έπειτα ευθύς να φύγεις
Eκτόξευση σε μπλε τροχιά
με δορυφόρους αγκαλιά
η νύχτα κλαίει σιωπηλά
κι αχνίζει φως στα μάγουλά σου
πετάς για αστέρια εξωτικά
καθώς γελάς εκστατικά
μπορεί να πέσεις σε καρφιά
ή σύννεφα ζαχαρωτά
Κι έκατσα να φτιάξω ατμόσφαιρα
και να μεγαλώσω κι εγώ φτερά
μα θα 'ταν λίγο πιο ωραία η ζωή
αν είχαμε όλοι ενσυναίσθηση
ή αν ήσουν κάποιος άλλος
|
||||
9. |
Ανακύκλωση
03:09
|
|||
Πες πως η ζωή ανακυκλώνεται
νιώθω την ψυχή μου να σηκώνεται
Να πέφτω βαθιά
σε τρύπα ξανά
κι αν θέλεις να ‘ρθεις
δεν ξέρω αν μπορείς
(Έχω μάλλινα χέρια. Ξέρεις να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι; Κι αν σκέφτεσαι όπως σκέφτομαι και ξέρεις ό,τι σκέφτομαι, εγώ θέλω να σκέφτομαι αν ξέρω ότι όταν σκέφτομαι εσύ ξέρεις;)
|
||||
10. |
Μη Με Ξεχάσεις
02:54
|
|||
Να γεμίσω το δωμάτιο με γαρδένιες και τουλίπες
ανεμώνες, ορχιδέες κι όλα τ' άνθη που'χεις δει
με βιολέτες και μιμόζες, γαζίες και χρυσάνθεμα
να πνίξω κάθε χώρο με ολάνθιστη οσμή
Παπαρούνες να με λούζουν και τριφύλλια σκουλαρίκια
με κυκλάμινα να τυλιχτώ, γεράνια, γιασεμί
να με πνίξουν τα γαρύφαλλα, μες τους κρίνους να βουτήξω
και οσμή από υάκινθο να 'χει η τελευταία πνοή
Σε μπιγκόνιες να ξαπλώσω, τριαντάφυλλα να σκεπαστώ
να με κρύψουν ηλιοτρόπια και νούφαρα υγρά
και τα μάτια να μου κλείσουνε νυχτολούλουδα, καμέλιες, μαργαρίτες και ασφόδελοι, χαμομήλια και σκυλάκια, πικροδάφνες, βουκαμβίλιες και πετούνιες κι όλα αυτά
Θα 'ναι ο ύπνος μου αιώνιος θα'ναι ο ύπνος μου μυρωδικός
είναι ο ύπνος μου αβάσταχτος και απλός και ήσυχος
Μη με ξεχάσεις
|
Nalyssa Green Athens, Greece
Nalyssa Green is a singer, songwriter, thereminist from Athens, Greece. She is known for her gentle and ethereal voice, her romantic melodies, her dramatic outbursts and her passionate performances. In addition to her songwriting and performing activities, she also composes music for the theatre. ... more
Streaming and Download help
If you like Nalyssa Green, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp